Site icon Mehmet Tekeci

Yaşamak Bir Sanattır

Nereden geldiğin değildir önemli olan.
Önemli olan nereye gideceğindir.
Giderken izleyeceğin sistemdir önemli olan.
Yolda yürürken yaşama katacağın güzellikleri hesap etmektir.
Yaşama katacağın güzellikleri bir heyecan içinde hayata kazandırmak için alınteri dökmektir.

Yaşamak zor bir sanattır.
O yüzden yaşamın içinde erdemler gizlidir.
Ayakta tutulması gereken değerler o yüzden hayata anlam katar.
Aslında hayat ömrünü sürdüğün zaman diliminde yaşadığın evrene sunduğun değer kadardır.
Onun ötesi kuru kuru nefes almaktan başka bir şey değildir.

Zaman zaman insanlar yorulurlar yaşamaktan.
Haklıdırlar da.
Ancak gözden kaçırdıkları bir konu vardır.
Nefes almak için mola verebilirsin de, vazgeçemezsin.
Vazgeçtiğinde kaybedersin.
Kaybettiğinde yeniden sıfırdan başlamak zorunda kalırsın.
Oysa hayat bir ömrü çöpe atacak kadar ucuz değildir.

Tökezlemek hayatın içinde var
Düşmekte.
Hatta yolun rotasını şaşırmakta var.
Ancak pes etmek yok.
Yolu geri dönmek yok.
İşte bunların hepsi yürüdüğün yolu başa saran pişmanlıklar.

Hayat zor kabul.
Hayat doğru ipin ucundan tutmadığında yorucu, kabul.
Bunlar hepsi aslında hayata karşı korkularımızdan.
Korkularımız bizim hapishanemiz.
Korkularımız bizim çıkışı olmayan labirentimiz.
Bu labirentten çıkmanın tek yolu hayatın zorluğunu kabul ederken, korkulacak bir şeyin olmadığını bilmektir.
Korkularımız bizi labirentin içine kilitler.
Bir kez bizi labirentin içine kilitlemeyi başarırlarsa çıkış kapısını bulup, o kapıyı kırarak çıkmak çok zor olacaktır.

Zaman zaman beklemek gerek.
Bir durup dinlenmek.
Şöyle bir yolu izlemek gerek.
Nasıl gideceğimizin hesabını yapmak.
Güncellenmek gerek.

Hayatın içinde her şey var.
Sen hayat okulunu bitirene kadar yaşayacağın her duygu bu yolun üzerinde uğraman için serpiştirilmiş. Korkacak bir şeyin olmadığını bilmek her uğradığın duraktaki gizemi öğrenmemizi sağlayacaktır. Zaten yaşamak öğrenmek değil mi?
Öğrendiklerimizi hayatın içinde bir erdem haline getirmek.

İnsan denmiyor mu bize?
Biz insanlığı öğrenmeye geldik buraya.
Biz insan olmaya geldik.
Korkular içinde devinmeye değil.

Exit mobile version